Hallo allemaal!

Daar zijn we weer. Het doet ons deugt dat er zoveel mensen staan te springen om een nieuw verhaal, dus bij deze!

Ons laatste verhaal eindigden we met de opmerking dat we de bus gingen pakken naar Pakse. Deze reis bleek uiteindelijk maar liefst 27 uur te duren! Eerst hadden we vertraging doordat de bus kapot was en daarna omdat we in een file stonden midden in de bergen. De file was ontstaan doordat er een heel stuk berg naar beneden was gestort. Doordat we zoveel vertraging hadden opgelopen, hadden we onze bus in Vientiane gemist, want daar moesten we overstappen op een slaapbus. We hadden de kaartjes al omgeboekt naar de volgende dag, toen we in Vientiane zagen dat de bus er gewoon nog stond! Wij dus snel naar de bus gerend en ingestapt. De volgende morgen kwamen we gelukkig veilig in Pakse aan.Dan ben je zo'n reis ook alweer snel vergeten.

In Pakse zelf was niet veel te doen, behalve 50 km verderop een tempelruine bekijken. Was mooi! We waren per scooter gegaan en hadden deze gelijk voor 3 dagen gehuurd. De volgende dag gingen we namelijk voor 2 dagen rondtouren op het Bolaven Plateau. Een erg mooi gebied en ook heel leuk om dit op een scooter te verkennen. Op dit Plateau waren vooral veel watervallen en koffieplantages. We hebben ook nog bij een restaurantje koffie gedronken en dit restaurantje is van een Nederlandse man die daar nu woont. Helaas had hij geen tijd voor een rondleiding...

Na Pakse zijn we doorgegaan naar onze laatste bestemming in Laos, namelijk de 4000 Ilands! We zijn hier maar liefst 4 dagen blijven hangen.Dit kwam vooral omdat we met een groepje waren, en dit erg gezellig was. We hebben hier trouwens nog wel gekajakt! Erg leuk langs al die eilandjes. Voor Joanne en mij was het alleen best zwaar, want we waren de enige kajak met alleen meisjes. Maar wij laten ons uiteraard niet kennen:). Onderweg trouwens ook nog dolfijnen gezien. Helaas waren ze niet heel erg goed zichtbaar, maar toch leuk om te zien. Verder hebben we daar nog gefietst, niks gedaan en in de zon gelegen, heerlijk!

En toen was Cambodja alweer aan de beurt! Wat gaat de tijd toch snel. We zijn begonnen in de stad Phnom Penh. In de bus er naar toe, ontmoette we een Cambodtiaanse mevrouw (Any, 32 jaar) die in Laos op vakantie was geweest. Aangezien deze bus ook vertraging had (hoe kan het ook anders hier), zei Any dat we maar bij haar moesten gaan slapen, want het was al laat zei ze. Joanne en ik dachten laten we eens gek doen, en zijn op haar voorstel ingegaan. Erg interessant om te zien hoe die mensen daar leven! Heel klein en primitief, dat kun je je in Nederland niet voorstellen denk ik. Keuken, badkamer en woonkamer zitten op zo'n 16m2 en daarboven is een slaapgedeelte. Ook hebben ze geen normaal bed, maar gewoon een matras op de grond. Wij mochten daar, samen met Any, in slapen. Gezellig met z'n 3e in een 2-persoonsbed. Opzich prima als je niet hoeft te bewegen, maar het was er tegelijkertijd ook nog eens onbeschrijvelijk heet. Er waren geen ramen die je even lekker tegen elkaar kon open zetten. De volgende morgen zijn we dus maar snel naar een hotel gegaan. 's Middags hebben we op een markt een cadeautje voor Any gekocht, omdat we ook nog bij haar mochten eten 's avonds. Erg lief! Ze heeft een typisch Cambodtiaans gerecht voor ons gemaakt; Amok. Dat is een curry met vis en rijst. Heerlijk, voor de liefhebbers; we gaan het in Nederland ook een keer maken. In Phnom Penh hebben we Lisa en Nadine weer ontmoet (zie vorige verhalen). Met hen zijn we nu heel Cambodja aan het doorreizen. Erg gezellig!

Wat we nog meer In Phnom Penh hebben gedaan is de killingfields bezocht en de gevangenis die er bij hoort. Erg indrukwekkend en je wordt er echt stil van als je ziet/hoort wat zich daar heeft afgespeeld. Mensen werden mishandeld, gemarteld en uiteindelijk vermoord. Zelfs kinderen en baby's... Baby's werden zelfs doodgeslagen tegen een daarvoor bestemde boom. Verschrikkelijk! Het is ook moeilijk om zo uit te leggen hoe het was. We hebben foto's, dus mocht je geinteresseerd zijn, laat het ons weten.

Na Phnom Penh was het kustplaatsje Kep aan de beurt. Dit plaatsje was redelijk verlaten en dus wel lekker rustig na zo'n drukke stad. Vanuit hier zijn we naar Rabbiteiland geweest. Het eiland heet zo omdat het de vorm heeft van een konijn, verder zijn die beesten daar niet te bekennen. Eiland was leuk! Weer lekker rustig en in 3 uur konden we eromheen wandelen. Ze hadden op dit eiland alleen tussen 6 en 11 uur 's avonds stroom. Weer eens wat anders he? Verder sliepen we in een bungalow, waar de spinnen en beesten zo in konden komen. Best eng, want er zat echt een hele grote spin in onze bungalow...In kep hebben we ook nog een leuke wandeling gemaakt, en toen hebben we echte wilde apen gezien!

Hiernaar ging onze reis verder naar een ander kustplaatsje, namelijk Sihanoukville. Deze plaats was een stuk drukker en touristischer als Kep. Ook wel weer eens leuk. Nadine werd hier trouwens 6 op schrikkeldag, dus dat hebben we gevierd op een eiland met een vuurshow. Vanuit Sihanoukville hebben we ook weer een eiland bezocht. Dit keer Monkey Iland. Het had geen vorm van een aap, maar Lisa heeft wel een aap gezien. Misschien dat het daarom zo heet. Dit eiland was trouwens een stuk mooier als Rabbit Iland. Super wit zand met een hele heldere blauwe zee. Hier hebben we ook onze eerste tropische regestorm meegemaakt. Hele harde onweer en regen. Best eng! En een beetje jammer dat de regen door de muren en het dak van onze hut kwam, maar het heeft ook wel weer wat;). Zo leer je alles in Nederland meer waarderen.

Vanmorgen zijn met met de nachtbus aangekomen bij onze laatste stop in Cambodja; Siem Riep. Uiteindlijk hebben we maar 2 weken hier rondgereisd. Echt niet normaal hoe snel de tijd nu gaat. Over 6 weken zijn we alweer thuis! Morgen gaan we trouwens naar Angkor Wat. Dit is heel bekend in Cambodja, google maar eens. Woensdagavond vliegen we naar Bangkok, dus als jullie weer wat van ons horen, zitten we in Thailand.

We hopen dat met jullie ook alles goed gaat, en we vinden het leuk als jullie reacties plaatsen! Helaas hebben we niet altijd de gelegenheid te reageren, maar we waarderen het dus wel heel erg.

Tot de volgende keer!